- طبقه بندی وسایل حفاظت فردی 
4-1- وسایل حفاظت از صورت و چشم‌ها، شامل عینك‌ها، شیلدهای صورت، هودها، كلاه خودها و غیره. 
4-2- وسایل حفاظت از سر شامل كلاه‌های حفاظتی، گوشی‌ها و غیره. 
4-3- وسایل حفاظت از دستها و پاها شامل دستكش‌ها، كفش‌های ایمنی، حفاظ‌های ساق پا و غیره. 
4-4- وسایل حفاظتی دیگر شامل كمربندهای ایمنی، پیش بندها، لباس‌های كار و غیره. 
 5- كلیه پرسنل كارگاه باید مجهز به كلاه و كفش ایمنی بوده و در صورتی كه شرایط و نوع كار اقتضا نماید سایر وسایل حفاظت فردی از قبیل: دستكش، عینك، ماسك، كمربند ایمنی و طناب نجات، گوشی و ... مطابق ضوابط باید در اختیار پرسنل قرار داده شود. 
6- پیمانكار موظف است در خصوص استفاده از لوازم حفاظت فردی كه بوسیله او در اختیار كارگران قرار داده شده است نظارت نماید. بدیهی است عدم استفاده از وسایل مذكور توسط كارگران قصور در انجام وظیفه پیمانكار محسوب و در صورت بروز حادثه پیمانكار مسئول خواهد بود. 
7- مسئولیت نظارت مستقیم بر توزیع وسایل حفاظت فردی به عهده واحد ایمنی مربوطه (كارفرما، مشاور و پیمانكار) می‌باشد. 
 8- نكات استفاده از عینك ایمنی
8-1- در كلیه مشاغلی كه به هر ترتیب و هر نوع امكان پرتاب مایعات، ذرات و هر گونه اجسام خارجی به چشم وجود دارد علاوه بر سعی در رفع خطر پرتاب (FLYING ) استفاده از عینك ایمنی مناسب الزامی است. 
8-2- غالباً شیشه عینك‌های حفاظتی از نوع سخت ونشكن و یا از مواد پلاستیكی غیر مقاوم، شفاف و پشت نما ساخته می‌شود و در مقابل ضربات شدید مقاومتی ندارند به همین علت كارگرانی كه از این عینك‌ها استفاده می‌كنند باید هنگام كار با عینك از حفاظ شیشه‌ایی كه همان نمره عینك را دارد استفاده نمایند. 
8-3- عینك‌های حفاظتی باید از هر دو طرف دارای حفاظ چوبی، سیمی یا پلاستیكی باشند تا مانع از اصابت ذرات به چشم شوند. 
8-4- اصولاً لنزهای پلاستیكی در مقابل ضربه مقاومتر از شیشه‌های سخت هستند ولی زودتر كدر می‌شوند. در مقابل می‌توان از این لنزها در مقابل ترشحات مواد اسیدی، قلیایی و حلالها استفاده نمود. 
8-5- پس از هر بار استفاده و یا در پایان نوبت كاری بایستی عینك‌ها را با آب گرم و صابون شستشو نمود. اختصاصی بودن عینك‌ها از مواردی است كه بایستی در كارگاه دقیقاً رعایت گردد. 
8-6- حفاظت از چشم‌ها در برابر خطرات فیزیكی و شیمیایی و یا حتی انرژی تشعشعی بایستی بخشی از برنامه اصلی كارگاه‌ها باشد. 
8-7- برخورد ذرات به چشم بسیار خطرناك می‌باشد. در این مورد، عینك‌ها باید دارای حفاظت جانبی باشند و در مشاغلی كه ذرات پرتابی در هوا نسبتاً درشت هستند عینك‌های فنجانی به لنز مقاوم توصیه می‌شوند. 
8-8- دربرابر فیوم‌ها باید از عینك‌های ضد گاز با لنز مقاوم در برابر ضربه یا ماسك‌های لاستیكی مجهز به سیستم تهویه استفاده نمود. در صورتی كه غلظت مواد بسیار زیاد باشد بایستی از عینك فنجانی به همراه شیلد صورت استفاده شود. 
8-9- در مورد جوشكاران و برشكاران بایستی از عینك‌های فنجانی به همراه فیلترهای لنزی مقاوم و شیشه محافظ لنز جوشكاری استفاده شود. در موارد شدیدتر، لنز عینك باید علاوه بر حفاظت در برابر پرتوها از ایجاد خیرگی نیز جلوگیری نماید. 
8-10- شیشه یا هر گونه ماده پلاستیكی شفاف كه برای عینك‌های ایمنی ساخته می‌شوند باید در مقابل عوامل خارجی مقاوم بوده، عاری از حباب هوا، ترك و موج باشند. 
8-11- عرض شیشه عینك‌های ایمنی بایستی 5/44 میلیمتر و طول آنها 38 میلیمتر باشد. 
8-12- قطر دایره شیشه عینك‌های مدور باید حداقل 50 میلیمتر باشد. 
8-13- شیشه منحصراً جهت حفاظت در مقابل خطر پرتاب ذرات استفاده می‌شوند حداقل باید قدرت عبور 80 درصد نور سطح كار را داشته باشند. 
8-14- عینك حفاظتی برای كار با مواد خورنده باید از نوع قابل انعطاف، نرم و نسوز باشد و كاملاً به صورت بچسبد. 
8-15- در مورد شماره لنزهای تیره می‌توان اشاره داشت كه تیرگی عینك به شكل ذیل طبقه بندی می‌شود:
8-15-1- عملیات جوشكاری و برشكاری با برق تا شدت 200 آمپر 6 تا 9
8-15-2- عملیات جوشكاری و رشكاری با برق تا شدت 400 آمپر 10 تا 14
8-15-3- عملیات جوشكاری و برشكاری با گاز  3 تا 7 
8-15-4- كار در كنار كوره‌های بلند و فولادی  5/2 تا 4 
8-15-5- كار در كنار كوره‌های قوسی  5 تا 9 
8-15-6- اسكی در برف یا كار در هوای آفتابی  5/1 تا 3 
8-15-7- عملیاتی كه در آنها از لامپ‌های قوی و یا جیوه‌ای استفاده می‌شود 3 تا 5 
9- نكات استفاده از دستكش ایمنی 
9-1- در حفاظت از دستها در برابر حلالها، مواد قلیایی و اسیدی استفاده از دستكش‌هایی از جنس لاستیك مصنوعی (نئوپون) توصیه می‌شود ولی همین دستكش‌ها در برابر هیدروكربن‌های حلقوی، هالوژن‌ها و ستن‌ها نامناسب هستند و بهتر است به جای آنها از دستكش‌های پلی وینیل كلراید استفاده شود. 
9-2- دستكش‌های لاستیكی بایستی حتماً دارای آستر جهت جلوگیری از حساسیت‌های پوستی باشند. 
9-3- جهت عملیات جوشكاری و برشكاری استفاده از دستكش‌های چرمی الزامی است. استفاده دستكش‌های برزنتی و پلاستیكی در این گونه مشاغل ممنوع است. 
9-4- در مشاغلی از جمله ریخته گری و ذوب فلزات مناسب ترین دستكش از جنس پشم شیشه می‌باشد. 
9-5- دستكش‌های برزنتی در عملیات حمل و نقل مواد و كالا و پروسه‌های نجاری بایستی استفاده شود. 
9-6- برقكاران فشار قوی و كارگران واحدهای تولیدكننده برق باید از دستكش‌های لاستیكی مخصوص برق فشار قوی كه در روی آنها درج شده باشد، استفاده نمایند. 
9-7- در مورد تشعشات رادیو اكتیویته، دستكش مورد نیاز بایستی حتماً سربی باشد. 
9-8- كارگرانی كه با سیستم انتقال نیرو و ابزار و ادوات گردان تماس مستقیم دارند به هیچ وجه از دستكش ایمنی استفاده ننمایند. 
 10- نكات استفاده از كفش‌های ایمنی 
10-1- به دلیل اینكه انگشتان پا آسیب پذیرترین عضو بدن در مقابل جراحات ناشی از ضربات می‌باشند، استفاده از حفاظ فولادی انگشتان در كفش ایمنی یك اصل اساسی است. 
10-2- استفاده از كفش‌های كف مسلح و ضد سوراخ شدن در كارگاه‌های ساختمانی الزامی است. 
10-3- در مكانهایی كه خطر برق گرفتگی وجود دارد كفش‌های حفاظتی باید كلاً دوخته و یا چسبیده شوند و از بكار بردن هرگونه میخ در آنها خودداری گردد. 
10-4- تحویل هر شش ماهه یك جفت كفش ایمنی به كلیه پرسنل الزامی است. 
10-5- استفاده از كفش‌های ایمنی به هنگام تردد در محوطه كارگاه‌ها برای كلیه پرسنل بلندپایه و پرسنل پیمانكار الزامی است. 
 11- نكات استفاده از كلاه ایمنی 
11-1- كارگرانی كه در معرض سقوط یا پرتاپ اجسام هستند و ممكن است به نحوی از ناحیه سر زخمی‌شوند باید از كلاه ایمنی مقاوم، سبك و استاندارد استفاده نمایند. 
11-2- كلاه باید از مواد غیر قابل احتراق ساخته شده و در مقابل جریان برق عایق باشد. 
11-3- به منظور حفاظت از سر و صورت و پشت گردن دور تا دور كلاه باید لبه دار باشند. 
11-4- كلاه‌هایی كه در فضای مرطوب استفاده می‌شوند باید از لحاظ رطوبت غیر قابل نفوذ باشند. 
11-5- نكته حائز اهمیت این است كه حداقل فاصله بند تعلیق داخل پوسته كلاه بایستی 3 سانتیمتر باشد. 
11-6- در صورت آسیب دیدن یا فقدان بند تعلیق داخل كلاه نباید از آن به هیچ وجه استفاده نمایند. 
11-7- كارگرانی كه مجبور به كار در ارتفاع هستند باید از كلاه ایمنی استفاده نمایند. 
12- نكات استفاده از لباس كار 
12-1- جهت جوشكاران به دلیل شرایط خاص كار علاوه بر لباس كار، استفاده از پیش‌بند چرمی الزامی است. 
12-2- جهت حفاظت از سیستم تناسلی در برابر تشعشعات پیش بند سربی كه پائین تر از كمر قرار گیرد الزامی است. 
12-3- استفاده از پیش بند جهت پرسنلی كه در ارتباط با ادوات انتقال نیرو و گردان هستند ممنوع می‌باشد. 
12-4- پرسنلی كه نوع كار آنها به نحوی است كه باید در ارتفاع كار كنند لازم است از كمربند ایمنی نوع Harness استفاده نمایند. 
12-5- كلیه اتصالات كمربندهای ایمنی بایستی مرتباً بازدید و در صورت نیاز تعویض گردند. 
12-6- لباس كار بایستی متناسب با نوع و اندازه پرسنل انتخاب شود. 
12-7- پرسنلی كه با تجهیزات و ماشین آلات كار می‌كنند باید لباس كاری در برداشته باشند كه هیچ قسمت آن باز و یا پاره نباشد. آویزان نمودن زنجیر، ساعت، كلید و نظیر آن روی لباس كار اكیداً ممنوع است. 
12-8- در صورتی كه ماهیت كار ایجاب می‌كند كه كاركنان آستین لباس خود را مستمراً بالاتر بزنند بایستی از لباس آستین كوتاه استغاده نمود. 
12-9- كاركنانی كه در محیط‌های آلوده به مواد سمی و فابل انفجار و اشتعال كار می‌كنند نباید لباس‌های جیب دار و یا لبه دار در برداشته باشند. چون ممكن است گرد و غبار مواد مزبور در لبه لباس باقی بمانند. 
12-10- تحویل لباس كار هر شش ماه یك دست الزامی است. 
12-11- جنس پارچه با توجه به شرایط كار و لزوم حفظ ظاهر لباس كار از نظر مقاومت در مقابل چروكیدگی و نز عدم به تولید الكریسیته ساكن از مخلوط حدود 70 درصد پنبه و 30 درصد پلی استر و با وزن 320 تا 420 گرم به هر متر مربع در نظر گرفته شود. 
12-12- به منظور استحكام بیشتر از پارچه با بافت كج راه یا تاكم بالا استفاده شود. 
13- نكات استفاده از گوشی ایمنی 
13-1- در محل‌هایی كه میزان تراز سر و صدا برای 8 ساعت كار روزانه بیش از 85 دسی بل است استفاده از گوشی ایمنی الزامی است. 
13-2- در ترازهای فشار صوتی85 تا 95 دسی بل، استفاده از گوشی (EAR PLUG ) توصیه می‌شود و نظافت روزانه این پلاك‌ها جهت جلوگیری از بیماری‌های عفونی گوشی الزامی است. 
13-3- در ترازهای فشار صوتی 95 تا 115 دسی بل، استفاده ا زنوع (EAR MUFF ) توصیه می‌شود. 
13-4- در ترازهای فشار صوتی بیش از 115 دسی بل، بایستی از گوشی‌های كلاه خودی استفاده نمود.